علت تجزیه نوری پلیمر یا پلاستیک چیست ؟
تخریب پلیمر به فرآیندهایی اطلاق می شود که در آن پلیمرها به دلیل عوامل مختلف مانند نور خورشید , حرارت , مواد شیمیایی و یا فشار مکانیکی تجزیه می شود , این تخریب می تواند به صورت فیزیکی , شیمیایی یا بیولوژیکی رخ دهد , همانطور که عنوان شد یکی از علل تخریب پلیمر , نور خورشید است , علت تجزیه نوری پلیمر یا پلاستیک برخورد اشعه ماوراء البنفش نور خورشید می باشد . فروشگاه آستیاگ مرکز فروش سطل های زباله پلاستیکی چرخدار و انواع سطل های اداری و خانگی پلیمری و فلزی میباشد . اگر قصد خرید با قیمت کف بازار دارید فروشگاه آستیاگ را انتخاب کنید و یا همراه ما باشید با ادامه مقاله
- علت اصلی تجزیه نوری پلیمرها
- راه های پیشگیری از تجزیه نوری پلیمرها
علت اصلی تجزیه نوری پلیمرها
علت تجزیه نوری پلیمر یا پلاستیک , اشعه نوری نور خورشید و یا منابع مصنوعی است ؛ اشعه ماوراء البنفش می تواند به صورت مستقیم یا غیر مستقیم تأثیر گذار باشد , در ادامه به چند عامل اصلی نوری پلیمرها می پردازیم .
اشعه ماوراء البنفش ( UV ):
اشعه ماوراء البنفش نور خورشید به راحتی می تواند , زنجیره های پلیمری را بشکند , این فرآیند به تولید رادیکال های آزاد منجر می شود که می توانند با حمله به اتصال های دیگر ساختار پلیمر را تخریب کنند .
دمای ناشی از نور :
از دیگر علت تجزیه نوری پلیمر یا پلاستیک , حرارت ناشی از نور است , نور می تواند دما را افزایش دهد , دماهای بالاتر نیز سرعت واکنش های تجزیه را افزایش می دهند , این افزایش دما موجب اکسیداسیون و دیگر شکست های شیمیایی در ساختار پلیمر می شود .
ایجاد رادیکال های آزاد :
تابش نوری می تواند بر سرعت آزاد شدن رادیکال های آزاد بیافزاید و تخریب زنجیره پلیمر را تسریع بخشد این رادیکال ها به طور غیر قابل پیش بینی می توانند با دیگر مولکول ها واکنش نشان داده و باعث ایجاد شکست های زنجیره ای بیشتر شوند و وقتی پیوندهای شیمیایی شکسته می شود خواص مکانیکی و فیزیکی پلیمر تحت تأثیر قرار گرفته و این تغییرات باعث ترک خوردگی و از بین رفتن استحکام پلیمر می شود.
خرید اینترنتی سطل زباله استیل با پرداخت آنلاین
راه های پیشگیری از تجزیه نوری پلیمرها
جلوگیری از تجزیه نوری پلیمرها از چالش های مهم در صنایع پلیمر محسوب می شود , استفاده از روش های مناسب می تواند به افزایش عمر مفید محصولات و کاهش هزینه های مرتبط با تعمیر و تعویض آنها کمک کند , برخی از استراتژی های مهم برای جلوگیری از تجزیه نوری پلیمرها عبارتند از :
استفاده از پایدار کننده های شیمیایی :
استفاده از پایداری کننده های شیمیایی به فرمولاسیون پلیمرها می تواند از تخریب پیوندهای شیمیایی جلوگیری نماید انواع پایدار کننده ها شامل آنتی اکسیدان ها , ترکیبات هیدروکسیل و مواد آلی کربنات بوده که به کاهش تولید رادیکال های آزاد UV کمک می کند .
استفاده از پوشش های محافظ :
استفاده از پوشش ها می تواند مانع از نفوذ نور uv به پلیمر شود , این پوشش ها به عنوان لایه ای محافظ بر روی سطح پلیمر عمل می کنند.
مواد اولیه مرغوب :
برخی از انواع پلی اتیلن با پلی کربنات می توانند در کاهش تجزیه نوری مؤثر باشند همچنین استفاده از ترکیبات خاصی در پلیمرها نیز که خواص بهتری در برابر نوری دارند می توانند عملکرد محصول نهایی را بهبود بخشند .
کاهش تابش مستقیم نور :
استفاده از پوشش های ساختمانی , سایبان ها و موانع طبیعی یا مصنوعی می تواند تابش مستقیم نور خورشید را کاهش دهد و نگهداری پلیمر در شرایط مناسب نیز از تسریع تجزیه جلوگیری می کند .